Tijd voor een slimme aanpak
De kilometerheffing heeft geen enkele positieve impact gehad op de mobiliteit. Integendeel. Sinds de invoering van de kilometerheffing voor vrachtwagens in april 2016, is de filezwaarte alleen maar blijven toenemen. Voor de transporteurs is dat bijzonder pijnlijk. Gemiddeld achtmaal meer betalen ten opzichte van het vroegere Eurovignetsysteem om dan langer en vaker in de file te staan. Daar zaten zij echt niet op te wachten.
Philippe Degraef, directeur Febetra: “In haar huidige vorm is de kilometerheffing een zuiver fiscale maatregel die het predicaat ‘slim’ niet verdient. Hoog tijd dus om van die domme maatregel een slim mobiliteitssturend instrument te maken. Hoe? Eenvoudigweg door het principe van ‘de gebruiker betaalt’ naar alle weggebruikers uit te rollen. Nu is dat principe enkel van toepassing op 2% van het voertuigenpark of 15% van het verkeer.“
Degraef: “Rationeel gezien kan niemand tegen het principe van ‘de gebruiker betaalt’ zijn. Een kilometervreter meer doen betalen dan een sporadische weggebruiker, wat kan daar onbillijk of onaanvaardbaar aan zijn? Op zich heeft het principe trouwens niks revolutionairs. Het is al op vele andere vlakken goed ingeburgerd.”
“Wie veel elektriciteit of water verbruikt, betaalt bijvoorbeeld meer dan wie weinig verbruikt. Dat is de logica zelve. Geen haan die daarnaar kraait. Maar telkens iemand het aandurft om een kilometerheffing voor alle weggebruikers in het vooruitzicht te stellen, geven politici, zowel in Vlaanderen als in het zuiden van het land, blijk van koudwatervrees. Onverkoopbaar, luidt hun reactie.”
“De politiek zou er goed aan doen om de burger de nodige duiding te geven”, gaat Degraef verder. “Een draagvlak creëren begint met het geven van correcte informatie, niet met de verspreiding van onheilsboodschappen. Op dat vlak nijpt het schoentje. Vandaag wordt het debat veel te emotioneel gevoerd, waarbij halve waarheden en heuse indianenverhalen nooit ver weg zijn. Laten we gewoon even de puntjes op de i zetten. Het moet de bedoeling zijn om te evolueren naar een stelsel waarbij niet langer het bezit van een voertuig belast wordt, maar wel het gebruik ervan. In tegenstelling tot wat velen insinueren of denken, komt de kilometerheffing dus niet bovenop de huidige forfaitaire belastingen, zoals de verkeersbelasting en de belasting op de inverkeerstelling. Ze komt in de plaats ervan. Het is dus niet zo dat men per definitie dieper in de portemonnee zal moeten tasten. De automobilist zal niet zwaarder belast worden, hij zal op een andere manier belast worden. En, om alle misverstanden de wereld uit te helpen, uiteraard aan lagere tarieven dan degene die vandaag voor vrachtwagens gelden.”
“Er moet ook zo snel mogelijk komaf gemaakt worden met het fabeltje dat een sukkelaar die in een godvergeten dorp in de Ardennen woont, kilometerheffing zal moeten betalen om met de wagen 10 kilometer verderop naar de bakker te gaan. Het is nogal wiedes dat een kilometerheffing geen reden van bestaan heeft in rurale gebieden waar er geen mobiliteitsproblemen en geen alternatieven voor de wagen zijn.”
“De fileproblematiek heeft in grote delen van het land zo’n dramatische proporties aangenomen dat niks doen geen optie is. Passief blijven toekijken hoe we op het zo gevreesde verkeersinfarct afstevenen, zou verdacht veel op schuldig verzuim lijken. Om te vermijden dat we in een horrorscenario terechtkomen, is er een cocktail van maatregelen nodig. Een kilometerheffing voor alle weggebruikers is daarin een noodzakelijk ingrediënt. In tegenstelling tot de politieke wereld, vertikt Febetra het om te capituleren en vinden wij het wél de moeite om volop voor die piste te gaan. Het wordt waarschijnlijk geen wandeling in het park, maar mits de nodige objectieve duiding, gebaseerd op feiten en cijfers, moet het mogelijk zijn om Jan Modaal tot het inzicht te doen komen dat een kilometerheffing voor iedereen nog niet zo’n gek idee is”, besluit een strijdvaardige Degraef.